-Na pewno-pocieszyłam ją. Położyłam łapę na jej barku.
-A ty? Jaką miałaś przeszłość? Co się stało z twoją rodziną?
Nagle zrobiłam się sztywna.
-Zamordowano ją-powiedziałam, głosem bez uczuć i emocji.
-Och. Wybacz...
-Ich skóry zostały sprzedane.
-A ty uciekłaś?
-Nie. Zabrali mnie, abym przyła wabikiem na wściekłe psy. Dlatego mam tak wiele blizn. Ale jeszcze nie zmieniłam futra i sierść je zakrywa.
Patrzyłam martwo na wyjście jaskini. Moja sokolica odwróciła głowę, jakgdyby spodziewając się ujrzeć królika lub zająca.
<Darkie?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz